Drewniano-murowany kościół parafii rzymskokatolickiej zbudowano w 1761 roku, z fundacji rodziny Siemieńskich.
Obiekt znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej w Małopolsce. Jest to świątynia wzniesiona w stylu barkowym ze zwieńczeniami nawiązującymi do łemkowskiej architektury cerkiewnej. Korpus kościoła jest drewniany, o konstrukcji zrębowej i ścianach pokrytych gontem. Około 1800 r. do kościoła dobudowano dwie murowane wieże zwieńczone wieżyczkami z cebulastymi hełmami, a w roku 1956 do prezbiterium dostawiono nową zakrystię. Do kościoła prowadzi kolumnowy portyk. We wnętrzu można zobaczyć ołtarz główny i dwa ołtarze boczne z 1.połowy XIX w., nawiązujące do tradycji barokowej. W ołtarzu głównym znajdują się obrazy Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Michała Archanioła. Znajduje się tu też kamienna kropielnica z 1691 r. Obok kościoła stoi murowana arkadowa dzwonnica z XIX wieku a całość otacza murowane ogrodzenie. Na poddaszu kościoła znajduje się chronione stanowisko kolonii jednego z najrzadszych w Europie nietoperzy - podkowca małego.
Parafia była usytuowana w sposób wyjątkowy. Graniczyła bowiem od wschodu i północnego-zachodu z jednymi z najstarszych parafii rzymskokatolickich. Były to parafia w Szymbarku i w Grybowie. Natomiast od strony południowo-wschodniej graniczyła z terenami tzw. Łemkowskimi, gdzie rozciągały się parafie grekokatolickie w Brunarach i Łosiu.
W sąsiedztwie obiektu znajduje się kompleks parkowo – dworski, który warto odwiedzić. W jego obrębie znajduje się restauracja oraz toalety z miejscem do pielęgnacji dzieci. Dla osób z niepełnosprawnością dostępny jest jedynie parter restauracji oraz dworku. Dworek oferuje także miejsca noclegowe.